Her Perşembe..

Kime ait olduğu belli olmayan satırlar; yazana mı, okuyana mı zamanlar sonra..
Kağıdın kokusunu burnuna kazıyana, hayatının orta yerine oturtanın mı bu mürekkep akmaları yoksa titreyen ışığında mumun, zihninden geçirdiği kalbine illa ki değip geçen sözleri yakalamaya çalışan elin mi?

Yazana mı ait bu mektuplar, okuyana mı?
Postacı ne olur arada, kimse sormaz halini.
Ölür mü meraktan, çatlar mı ortadan ikiye..

Sözler -rötarlı da olsa biraz- gelecek konacak buralara nosta ve aslı'nın ağzından, dilinden her Perşembe..

Bu yazılar kimin?
Okuyanan mı, yazanın mı?

3 Ocak'ta..
2008, şüphesiz..

bitelge

burası küçük harflerin yüksek seslerle konuştuğu, zaman zaman büyüdüğü zaman zaman yok olduğu bir yer. burası, farklı mekanlarda farklı zamanları yaşıyor gibi görünen iki insanın ortak alanı. yazı-çizi yeri.

birbirini yazı yoluyla tanıyıp bilen, sözcükler örgüsünden faydalanıp birbirine erişen nosta ve aslı, haftada iki kez, farklı yazılarla bitelge'de olacaklar..

bitelge ne mi?
açıklayalım..

üzerinde yaşadığımız, ayağımızın altında ufalanan o koca yerkürenin bir nefesi var. kesik bazen ya da olabildiğince derinine inen ciğerlerinin..

işte bu yer'in bir yetisi var.. canlı yetiştirmek.. yaratmak değil belki, fakat çoğalmasına, büyümesine katkıda bulunmak, zemin hazırlamak bizzat.. toprağın bitki yetiştirme gücü bitelge..

ve buranın adı.. nosta ve aslı'nın sözcüklerini bir arada yetiştireceği yer. biraz elimize erişen o dergilerin, gazetelerin sayfalarından kopma, biraz bugüne kadar yazılmış her şeyden uzak..

hoş gelin.. hoş gelin ki, hoş görün burada olup biteni..
kımıldasın kalem..